ไม่ใช่ทุกคนที่ติดใจกับสมมติฐานเปอร์ออกซิเรดอกซิน โจเซฟ ทากาฮาชิ นักพันธุศาสตร์และนักประสาทวิทยาจากมหาวิทยาลัยเทกซัสในดัลลัสกล่าวว่า “พวกเขามีโครงการที่ใหญ่โตมาก “แค่ไม่มีหลักฐาน”
จริงพอ ยอมรับโอนีล “เราไม่มีกลไก” ทั้งหมดที่พวกเขามีคือการสังเกตที่ไม่เข้ากันกับรุ่นคลาสสิกที่อธิบายนาฬิกาเป็นเครื่องจักรของโปรตีนที่สั่นและ RNA ของผู้ส่งสารที่วิวัฒนาการเป็นกลไกการหลีกเลี่ยงแสงPRECISION TIMING ไคเนสเป็นเอนไซม์ที่อาจเป็นเกียร์ในนาฬิกาชีวิตปกติ วันนี้พวกเขาทำหน้าที่เป็นเครื่องกระตุ้นหัวใจสำหรับตัวจับเวลาทางชีวภาพจำนวนมาก ไคเนสที่เรียกว่า Swe1 เป็นตัว
กำหนดจังหวะของวัฏจักรการใช้ออกซิเจนในยีสต์ของขนมปัง
หนึ่งรอบมักจะใช้เวลาประมาณสามชั่วโมง (บรรทัดบนสุด) แต่การกลายพันธุ์ที่ลบ Swe1 จะทำให้วงจรเร็วขึ้น (บรรทัดล่างสุด) ที่มา: H. Causton et al/Current Biology 2015
ศูนย์กลางของการโต้แย้งของ O’Neill คือแนวคิดที่ว่าต้องมีนาฬิกาของบรรพบุรุษซึ่งสิ่งมีชีวิตที่ถือนาฬิกาทั้งหมดสร้างตัวจับเวลารายวัน นักวิจัยคนอื่นไม่รีบปฏิเสธวิวัฒนาการอิสระ
“ฉันไม่คิดว่าเราควรทึกทักเอาเองว่าการสร้างนาฬิกาเป็นเรื่องยาก” ซูซาน โกลเดน นักจุลชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานดิเอโกกล่าว กลไกการจับเวลาที่เห็นในธรรมชาติในปัจจุบันเป็นเพียงกลไกที่ติดอยู่เท่านั้น สิ่งมีชีวิตอาจพยายามและปฏิเสธตัวจับเวลาอื่นหรือจังหวะอื่น เมื่อเร็ว ๆ นี้กลุ่มวิจัยอิสระพบว่าหนอนทะเลมีนาฬิกาดวงจันทร์และเหาทะเลมีตัวจับเวลาน้ำขึ้นน้ำลง ( SN: 11/2/13, p. 6 ) กลุ่มทดลองของ Golden กำลังแก้ไขนาฬิกาชีวิตไซยาโนแบคทีเรียเพื่อดูว่าสามารถรักษาเวลาในระดับอื่นได้หรือไม่ เช่น สัปดาห์หรือชั่วโมงแทนที่จะเป็นวัน เป็นต้น
ข้อดีของโลกแห่งความเป็นจริง
แม้ว่าจะไม่มีใครขุดนาฬิการุ่นดั้งเดิมขึ้นมา แต่นักวิทยาศาสตร์บางคนก็กำลังคิดว่าเหตุใดกลไกดังกล่าวจึงอาจมีประโยชน์ตั้งแต่แรก การหลีกเลี่ยงความเป็นพิษของออกซิเจนและการหนีแสงที่สร้างความเสียหายไม่ได้เป็นเพียงเหตุผลเดียวที่นาฬิกาชีวิตเป็นความคิดที่ดี นักวิจัยบางคนกล่าวว่าข้อดีของการมีนาฬิกาอาจเป็นการรักษาปฏิกิริยาเคมีที่ขัดแย้งกันแยกออกจากกันหรือทำให้เซลล์ทำงานได้อย่างราบรื่นมากขึ้นโดยการสร้างตารางการผลิตสำหรับโมเลกุลที่จำเป็นสำหรับแต่ละขั้นตอนของปฏิกิริยาลูกโซ่ทางชีวเคมี
“เราสงสัยว่าทำไมนาฬิกาจึงเปิดและปิดการเผาผลาญในแต่ละวันมากกว่าปล่อยให้ทุกอย่างทำงานด้วยการแตะ” ทากาฮาชิกล่าว เขาและเพื่อนร่วมงานกำลังทดสอบแนวคิดที่ว่าการผลิตสิ่งของที่มีการระเบิดครั้งใหญ่ตามที่นาฬิกาบอกนั้นประหยัดพลังงานมากกว่าการผลิตปริมาณเล็กน้อยในระยะเวลานาน การจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ในปี 2010 หนึ่งฉบับประมาณการว่านาฬิกาชีวิตอาจช่วยประหยัดพลังงานให้สิ่งมีชีวิตได้มากพอที่จะเติบโตเร็วขึ้น 15 เปอร์เซ็นต์ การวัดความได้เปรียบที่เป็นไปได้ในโลกแห่งความเป็นจริงนั้นยาก
ปลาถ้ำ
ประหยัดพลังงาน เตตร้าเม็กซิกันไร้ตา (ด้านบน) อาศัยอยู่ในถ้ำที่มืดมิด แต่นาฬิกาชีวิตของพวกเขาจะบันทึกวันเสมอ นาฬิกาเคาะเดียวช่วยประหยัดพลังงานของปลาโดยรักษาปริมาณการใช้ออกซิเจนให้คงที่ (บรรทัดล่างสุด ในกราฟ) เมื่อเทียบกับนาฬิกาของ Tetra เม็กซิกันที่อาศัยอยู่ในน้ำผิวดินและเพิ่มการใช้ออกซิเจนในช่วงเวลากลางวัน (บรรทัดบนสุด)
D. MORAN ET AL/PLOS ONE 2014
นักสรีรวิทยา Damian Moran จากบริษัท Plant & Food Research ในนิวซีแลนด์ พบว่ามีการทดลองตามธรรมชาติที่กำลังดำเนินการอยู่ ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าเป็นการทดสอบที่ดีเกี่ยวกับแนวคิดในการประหยัดพลังงาน โมแรนและเพื่อนร่วมงานในสวีเดนได้ศึกษาปลาที่เรียกว่า Mexican tetra ( Astyanax mexicanus ) เพื่อเรียนรู้ว่าการมองเห็นที่มีราคาแพงอย่างกระฉับกระเฉงเป็นอย่างไร ปลารุ่นหนึ่งแหวกว่ายอยู่ในน้ำผิวดิน อีกรุ่นหนึ่งจากถ้ำ Pachón ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเม็กซิโก อาศัยอยู่ในความมืดตลอดเวลาและไม่มีดวงตา ปลาในถ้ำได้เปลี่ยนนาฬิกาชีวิตให้ติดอยู่อย่างถาวรราวกับเป็นเวลากลางวัน
โมแรนใส่พื้นผิวและปลาในถ้ำลงในท่อว่ายน้ำและให้น้ำไหลผ่านเพื่อให้พวกมันว่าย “เดินช้าๆ” เป็นเวลาหลายวัน เขาวัดปริมาณออกซิเจนที่ปลาใช้ ตามที่คาดไว้ ปลาผิวน้ำใช้ออกซิเจนในตอนกลางวันมากกว่าตอนกลางคืน แต่ปลาถ้ำใช้ออกซิเจนในปริมาณเท่ากันทั้งกลางวันและกลางคืน “บางทีอาจเป็นแค่ปลาตัวเดียวก็ได้” เขานึกย้อนคิด “งั้นเราก็ใส่ปลาตัวต่อไปลงไป” ปริมาณการใช้ออกซิเจนของปลานั้นคงที่เช่นกัน
credit : citadelindustry.com sysconceuta.com nezavisniprostor.net planesyplanetas.com coachsfactorysoutletonline.net cheapcustomhoodies.net coachfactoryonlinefn.net kamauryu.com trinitycafe.net luxurylacewigsheaven.net
