บาคาร่า ในระดับอุดมศึกษา ค่าใช้จ่ายสาธารณะต่อนักเรียนหนึ่งคนในสถาบันของรัฐและเอกชนโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 9,221 เหรียญสหรัฐในกลุ่มประเทศ OECD ในปี 2555 รายงานการศึกษาโดยย่อกล่าว แต่จำนวนเงินแปรผันตั้งแต่ประมาณ 2,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ ในชิลี ไปจนถึงมากกว่า 17,000 ดอลลาร์ในเดนมาร์ก ฟินแลนด์ นอร์เวย์ และสวีเดน ซึ่งเป็นสี่ประเทศที่การใช้จ่ายภาคเอกชนมีน้อยหรือแทบไม่มีนัยสำคัญ
ในทุกประเทศที่มีข้อมูล
ยกเว้นฮังการีและลัตเวีย ค่าใช้จ่ายสาธารณะต่อนักเรียนหนึ่ง
คนสูงกว่าสำหรับภาครัฐมากกว่าสถาบันเอกชน นักวิเคราะห์ของ OECD กล่าวว่ารูปแบบในการจัดสรรกองทุนสาธารณะให้กับสถาบันของรัฐและเอกชนต่างกัน
ในเดนมาร์กและเนเธอร์แลนด์ นักศึกษาอย่างน้อย 90% ลงทะเบียนเรียนในมหาวิทยาลัยของรัฐ และเงินสาธารณะส่วนใหญ่จะเข้าสถาบันเหล่านี้ ในทั้งสองประเทศ กองทุนเอกชนช่วยเสริมการใช้จ่ายภาครัฐในระดับต่างๆ แม้ว่าค่าใช้จ่ายส่วนตัวจะน้อยกว่า 6% ของการใช้จ่ายทั้งหมดในสถาบันของรัฐและเอกชนในเดนมาร์ก แต่สูงกว่า 28% ในเนเธอร์แลนด์
ในเบลเยียม เอสโตเนีย ฮังการี ไอซ์แลนด์ และสวีเดน ค่าใช้จ่ายภาครัฐจะนำไปใช้ในสถาบันของรัฐและเอกชน การจัดสรรของรัฐบาลต่อนักเรียนในสถาบันเอกชนบางแห่งอย่างน้อย 58% และมากกว่า 100% ของระดับการใช้จ่ายสาธารณะต่อนักเรียนในมหาวิทยาลัยของรัฐ
อย่างไรก็ตาม ประเทศเหล่านี้ยังมีรูปแบบการมีส่วนร่วมที่แตกต่างกัน ในฮังการี ไอซ์แลนด์ และสวีเดน นักศึกษาอย่างน้อย 80% ลงทะเบียนเรียนในมหาวิทยาลัยของรัฐ ในขณะที่ในเบลเยียมและเอสโตเนีย นักศึกษาส่วนใหญ่อยู่ในสถาบันเอกชนที่ขึ้นกับรัฐบาล ในทั้งสามประเทศที่กล่าวถึงครั้งแรก ส่วนแบ่งของค่าใช้จ่ายในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนนั้นต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของ OECD ในขณะที่ในสองประเทศที่เหลือ เงินของผู้เสียภาษีไปให้กับมหาวิทยาลัยเอกชนเป็นหลัก
ค่าใช้จ่ายสาธารณะในการศึกษาระดับอุดมศึกษาคิดเป็นเกือบหนึ่งในสี่ของการใช้จ่ายด้านการศึกษาของรัฐโดยเฉลี่ยในประเทศ OECD แต่ใน OECD และประเทศหุ้นส่วน เปอร์เซ็นต์มีตั้งแต่น้อยกว่า 16% ในเกาหลี ถึง 32% ในฟินแลนด์ 36% ในแคนาดา และ 38% ในตุรกี
ทุนและเงินให้กู้ยืมแก่นักเรียน
การวิจัยของ OECD ระบุว่าระบบการสนับสนุนทางการเงินที่แข็งแกร่งมีความสำคัญต่อการรับรองผลลัพธ์ที่ดีสำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษา และประเภทของความช่วยเหลือก็มีความสำคัญเช่นกัน รายงานกล่าว คำถามสำคัญในหลายประเทศของ OECD คือว่าควรให้การสนับสนุนทางการเงินแก่นักเรียนเป็นหลักในรูปแบบของเงินช่วยเหลือหรือเงินกู้ยืม ผู้สนับสนุนสินเชื่อนักศึกษาให้เหตุผลว่าสิ่งเหล่านี้ช่วยให้ทรัพยากรที่มีอยู่สามารถแพร่กระจายต่อไปได้
หากจำนวนเงินที่ใช้ไปกับเงินช่วยเหลือถูกใช้เพื่อค้ำประกันหรืออุดหนุนเงินกู้แทน ความช่วยเหลือจะมีให้สำหรับนักเรียนมากขึ้น และการเข้าถึงการศึกษาระดับอุดมศึกษาโดยรวมจะเพิ่มขึ้น เงินให้กู้ยืมยังเปลี่ยนต้นทุนการศึกษาบางส่วนไปยังผู้ที่ได้รับประโยชน์สูงสุดจากการศึกษาระดับอุดมศึกษา กล่าวคือนักเรียนแต่ละคน และสะท้อนผลตอบแทนส่วนตัวที่สูงจากการสำเร็จการศึกษาระดับอุดมศึกษา
ฝ่ายตรงข้ามโต้แย้งว่าเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษามีประสิทธิภาพน้อยกว่าการให้เงินสนับสนุนในการส่งเสริมนักเรียนที่มีรายได้น้อยให้ศึกษาต่อ พวกเขายังโต้แย้งว่าเงินกู้อาจมีประสิทธิภาพน้อยกว่าที่คาดการณ์ไว้ เนื่องจากการสนับสนุนประเภทต่างๆ ที่มอบให้กับผู้กู้หรือผู้ให้กู้ และค่าใช้จ่ายในการบริหารและการบริการ
สุดท้าย รายงานระบุว่าหนี้ของนักเรียนในระดับสูงอาจมีผลกระทบทั้งต่อนักเรียนและสำหรับรัฐบาล หากนักเรียนจำนวนมากไม่สามารถชำระคืนเงินกู้ได้ บาคาร่า
